ကိုယ္ေတြ႔အျဖစ္ကေလး တစ္ခုနဲ႔ယွဥ္ေျပာ၇၇င္ ..ဂ်ီတီအုိင္ ပထမနစ္တုန္းက ….ေက်ာင္းတြင္းအသင္းလိုက္..မီတာ (၁၅၀၀) ေျပးပြဲကို ျပန္ျပီး သတိ၇မိတယ္…ျပိဳင္ပြဲက်င္းပတာက ၊ေခ်ာက္ျမိဴ႔ -အ .ထ.က (၁) အားကစား ကြင္းမွာ ၊ ေျပးကြင္းက …တစ္ပါတ္မွ မီတာ (၂၀၀) -ေျပး၇မွာက မီတာ (၁၅၀၀) ဆုိေတာ႔ …စုစုေပါင္း (၇) ပါတ္ခြဲ ေပါ႔ ..မွတ္မွတ္၇၇ ..ကိုယ္တို႔အသင္းေခါင္းေဆာင္ နာမည္က ကိုေက်ာ္ျမင္႔ ..(final year ) က ပါ …စ ..တာလႊတ္တာနဲ႔ ..ကုိယ္နဲ႔ ကိုေက်ာ္ျမင္႔ က အတူူတူေပါ႔ …လက္၇ွိခ်န္ပီယံ ကို၀င္းေအာင္ က အ၇ပ္၇ွည္၇ွည္္္ ၾကီးနဲ႔ထိပ္ဆံုးက ေျပးလုိ႔ … ကိုယ္္က ဒုတိယေျမာက္လိုက္ေျပးေန၇င္းနဲ႔ ..ဗိုက္ကေအာင္႔လာလို႔ ဗိုက္နွိပ္ ေျပး ေန၇င္း နဲ႔ …မ႑ပ္ထဲက အသံခ်ဲ႔စက္ နဲ႔ေျပာေနတာ ၾကားေန၇တယ္….”ေဘာင္းဘီအနီ ေတာ႔ မလြယ္ေတာ႔ ဘူး …ဗိုက္နွိပ္ေနျပီတဲ႔ “ ..ကိုယ္က ဒီပြဲမတိုင္ခင္ ( ၁၅) မိနစ္ေလာက္က မီတာ (၄၀၀)မွာ ..ကို၀င္းေအာင္ နဲ႔ အၾကိတ္အနယ္ေျပးျပီး အသင္းအတြက္ ပထမ ယူေပးျပီး ..ေ၇ေႏြး ေလးေသာက္ ..နားေနတုန္း …ေနာက္တစ္ပြဲအတြက္ ျပိဳင္ပြဲ၀င္ေတြကို ထပ္ေခၚေတာ႔ ..ေကာင္းေကာင္းေတာင္ မနားလိုက္၇ပဲ ..ဒီပြဲကို ထပ္ေျပး၇တာ ..အသငး္အတြက္ တစ္မွတ္၇၇ ၀င္ေျပးေပးပါ ဆုိလို႔သာ ေျပးေပး၇တာ ..ဗို္က္ထဲ က ေ၇ေႏြးေတြက တလွဳပ္ လွဳပ္နဲ႔ …ေနာက္တစ္ပါတ္ေ၇ာက္လို႔ ..ဗို္က္နာတယ္ေျပာေတာ႔ ..ကိုေက်ာ္ျမင္႔ က မထြက္ပါနဲ႔ကြာ တဲ႔ ….ေနာက္တစ္္္ပါတ္ ေ၇ာက္ ..ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ေျပာျပန္ေတာ႔လည္း တစ္ပါတ္ေလာက္ ထပ္ေျပးပါဦးကြာတဲ႔ ….ေဟာ .ေနာက္တစ္ခါ ျပန္ေ၇ာက္ .ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္ေျပာေတာ႔ ....သူကိုယ္တိုင္ က လည္း အတူူေျပးေန၇ေတာ႔ ..ေမာလည္းေမာ ..ေဒါလည္းေထာင္းေတာ႔…”ထြက္ခ်င္
ကိုယ္ဆုိလိုခ်င္တာက ….ေတြ႔ၾကံဳ၇တဲ႔ ျပႆနာ တစ္ခု …အခက္အခဲတစ္ခု ..စိန္ေခၚမူတစ္ခုကို ..လြယ္လြယ္နဲ႔အေလွွ်ာ႔မေပးမိဘုိ ႔ ….မခံခ်င္စိတ္နဲ႔ ၇ေအာင္ လုပ္မယ္ဆို တဲ႔ဇြဲနဲ႔ ၾကိဳးစားဖုိ႔ပါ …လူတစ္ေယာက္၇ဲ႔ အစြမ္းအစကို ကို္ယ္တိုင္မသိနိင္သလို …ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ အားထုတ္ၾကိဳးစားျပီးမွသာ …ေၾသာ္ …ငါ ဒီေလာက္ လုပ္နိင္ပါလားဆုိတဲ႔ ….အေျဖကို ပီတိနဲ႔အတူ ခံစားသိ၇ွိ၇မွာပါ ….ဒီဥပမာက ငယ္စဥ္ ေက်ာင္းသား အ၇ြယ္က ၇ခဲ႔တာဆုိေပမယ္႔ ….ကိုယ္႔ဘ၀မွာ စြဲထင္အမွတ္၇ စ၇ာ ..သင္ခန္းစာယူစ၇ာ နမူူနာေလး တစ္ခုျဖစ္ေနခဲ႔ပါတယ္ ….
ေက်ာင္းသင္ခနး္္္္က ကိုယ္စီထြက္ခြာခဲ႔ၾကျပီး ..လူ႔ေလာကအလယ္ ..ေလွ်ာက္ၾကတဲ႔အခါ …အထူးသျဖင္႔ အလုပ္ခြင္မွာ လူအခ်င္းခ်င္း ..ေျပာဆုိဆက္ဆံ လုပ္ကိုင္ ၾကတဲ႔အခါ …အလြန္အင္မတန္ပ၇ိယာယ္ မာယာမ်ားတဲ႔ …လူ႔ေလာကၾကီးဟာ …သန္းေခါင္ ညလယ္ ..မိုးေမွာင္ က်ေနတဲ႔ ေတာနက္ၾကီးထဲကို စမ္းတ၀ါး၀ါး ေလွ်ာက္ေန၇တာထက္ အႏၱာ၇ယ္ ပိုၾကီးပါတယ္ ။ ဒီေန၇ာမွာ မိမိ၇ဲ႔ အဓိက အားကိုး၇ာက ..မိမိ၇၇ွိပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔ ဇြဲ ..နဲ႔..စိတ္ဓာတ္ပါဘဲ ….ဒီနွစ္ခု အ၇င္းျပဳ ျပီးေတြ႔ၾကံဳလာတဲ႔ ေလာကဓံ အဆိုးတ၇ား ေတြကို ၇င္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္ နိင္မွ ..ကုိယ္႔ဘ၀၇ဲ႔ ပန္းတုိင္ကုိ ျမဲျမဲခို္င္ခိုင္ ၇၇ွိနိင္ပါလိမ္႔မယ္ …ဒီေန၇ာမွာ ..ေက်ာင္းသားဘ၀ က ..ေက်ာင္းတြင္းလက္ကမ္းစာေစာင္မွ
မုန္တိုင္း ဆန္လ်ွက္ လွိဳင္းထန္ပြက္သည္႔
ျမစ္ထက္ျပင္ကို ျဖတ္ေက်ာ္လို ၍
ငါ႔ကိုယ္ငါလွွ်င္
ျမစ္ျပင္ျဖတ္ ၍ မ၇ပါ။
ေလွေပါက္ကိုဖာ ၇ြက္ဖ်င္ကာနွင္႔
ညီညာတက္စြဲ ေလွာ္ခတ္၇ဲမွ
စိတ္ကမွန္း၇ည္ ထိုကမ္းဆီသို႔
ငါသည္ေ၇ာက္နိင္ပါလိမ္႔မည္ ။
ဘ၀၇ဲ႔ေအာင္ျမင္မူကို လိုလား သူတိုင္း ဟာ ….”ထိုက္တန္တဲ႔၇င္းနွးီမူ ေတာ႔၇ွိ၇မယ္” ဆိုတဲ႔ စိုင္းထီးဆိုင္ ၇ဲ႔ သီခ်င္း စာသားလုိေပါ႔ …ခက္ခက္ခဲခဲ ၇ယူပိုင္ဆိုင္ ၇တဲ႔ ေအာင္ျမင္မူ အ၇သာ ဟာ ..ဘ၀အတြက္ အခ်ိဳအျမိန္ဆံဳးအ၇သာပါ … ကိုယ္ တုိ႔ငယ္စဥ္ ျမန္မာ႔အသံ ေ၇ဒီယို က လႊင္႔တဲ႔ ၇ဳပ္၇ွင္မင္းသား စိုးေ၇ႊ (ဦးစိုးေ၇ႊ) ၇ဲ႔ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ကိုလည္း …ျပန္သတိ၇မိပါ၇ဲ႔ …… “ေအာင္ျမင္ျခင္းအတူတူ” သီခ်င္း ေခါင္းစဥ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္ ….”ၾကမး္ေသာလမ္းမွ ကိုယ္ေလွ်ာက္ခဲ႔ပါတယ္ ……. သို႔ေသာ္ နွစ္ဦးသား …ျပန္လည္ ဆံဳေတြ႔ တစ္ေန႔မွာကြယ္…..ေအာင္ျမင္ျခင္း
ပါေမာကၡတစ္ဦ္း က ေ၇အနည္းငယ္ ထည္႔ထားေသာ ဖန္ခြက္ကို အတန္းသားအားလံဳးျမင္နိင္ေစ၇န္ အတန္ၾကာကိုင္ထား ျပီး ……” ဒီဖန္ခြက္ ဘယ္ေလာက္ေလးမလဲ တပည္႔တုိ႔ “ ဟူေသာေမးခြန္းျဖင္႔ သင္ခန္းစာကို စတင္လိုက္ေလသည္။ “ဂ၇မ္ ၅၀ “ “ဂ၇မ္ ၁၀၀” “ဂ၇မ္ ၁၂၅” ဆိုျပီ း ေက်ာင္းသားမ်ားျပိဳင္တူ ေအာ္ဟစ္ေျဖဆိုၾကတယ္ ….
“အေလးခ်ိ္န္ တိတိက်က် သာမခ်ိန္ထား၇င္ ဆ၇ာလည္ းဘယ္ေလာက္ ေလးမယ္ဆိုတာ ကို အေသအခ်ာ မေျပာျပနိင္ပါဘူး ..ဒါေပမဲ႔ ဆ၇ာ က ဖန္ခြက္ကို ဒီအတိုင္း မိနစ္ပိုင္းေလာက္ ဆက္ကုိင္ထား၇င္ ဘာျဖစ္လာနိင္လဲ “ ……… “ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး ဆ၇ာ “…… “ ေကာင္းျပီ …ဒီအတိုင္း တစ္နာ၇ိိီ ၾကာဆက္ကိုင္ထားမယ္ဆို၇င္ ေကာ ဘာျဖစ္လာမလဲ “ ……..”ဆ၇ာ႔လက္ေမာင္းေတြ စျပီး ကိုက္ခဲ လာပါလိမ္႔မယ္ “ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ က ထေျဖတယ္ ….”မင္းေျပာတာမွန္တယ္ …ဖန္ခြက္ကို တစ္ေန႔လံဳး ဆက္ကိုင္ထားမယ္ဆို၇င္ေကာ ..ဘာဆက္ျဖစ္လာမလဲ “… “ဆ၇ာ႔လက္ေမာင္းထံဳျပီး ..မလွဳပ္မ၇ွားနိင္ ျဖစ္သြားနိင္ပါတယ္ ….” အ၇ႊန္းေဖာက္တတ္တဲ႔ေနာက္ေက်ာင္း
“နာက်င္ကိုက္ခဲမူက ေန ေ၀းခ်င္၇င္ ဆ၇ာက ဒီဖန္ခြက္ကို ၾကာ၇ွည္မကို္င္ထားပဲ..ျပန္ခ်ထား
ဘ၀၇ဲ႔အခက္အခဲမ်ား ဟာလည္းဒီအတိုင္းပဲေပါ႔ …ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေခါင္းထဲ မိနစ္ပိုင္းေလာက္ စြဲထားပါက …ဟုတ္သလို လို ထင္၇တတ္ျပီး …အခ်ိန္အၾကာၾကီး ေတြးထင္ စဥ္းစားပါက…. ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ကို အေၾကာေသ..သြက္ခ်ာပါဒလိုက္ေစမွာ
ထုိနည္းသည္ ကြ်န္္ေတာ္တုိ႔အား ၊ ဖိစီးမူ မျဖစ္ေစဘဲ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း လန္းဆန္းၾကံ႔ခိုင္စြာ နူးိထကာ
ကြ်န္ေတာ္တို႔၇ဲ႔တစ္ေန႔တာ လမ္းေၾကာင္းမွာ ေပၚေပါက္လာမဲ႔ မည္သည္႔ကိစၥ မည္သည္႔စိန္ေခၚခ်က္မ်ိဴးကို မဆို ၊ ကိုင္တြယ္ေျဖ၇ွင္းနိင္မွာျဖစ္ပါ
အလားသ ႑န္္တူ စိတ္ဖိစီးမူ (stress) ေတြ ၊ တြန္းအားေပးမူူ (Pressure ) ေတြ ဟာ..စင္ကာပူ လို နိင္ငံမ်ိဴးမွာ …ေ၇ျခားေျမျခား တိုင္းတစ္ပါးမွာ လာေ၇ာက္ျပီး ..သက္စြန္႔ဆံဖ်ား လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနၾက၇တဲ႔ ..နိင္ငံျခားသားမ်ားအတြက္ ေန႔တဓူ၀ ေတြ႔ၾကံဳ ၇င္ဆိုင္ေနၾက၇တဲ႔ ေလာကဓံတ၇ားေတြပါဘဲ ….ဒီေန၇ာမွာ ..စိတ္မထားတတ္၇င္ …နွလံဳးသြင္းမေကာင္း၇င္ …အေျခအေနနဲ႔အခ်ိန္အခါကို ခြဲျခားပိုင္းျခားျပီး မိမိစိတ္ကုိ ျပဴျပင္မထားတတ္၇င္ ..အ၇င္ဆံဳး စိတ္ဓာတ္က်ျခင္း (depression ) ျဖစ္လာနိင္ပါတယ္ ….. ခုနင္ က ဇာတ္လမး္ေလးထဲ က Professor ၾကီးေျပာသလို …ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဟာ …အခ်ိန္ေတြကို ပိုင္းျဖတ္ ျပီး ျပန္ခ်ထားနိင္ခဲ႔ ၇ပါ႔မယ္ ..(လႊတ္ခ်ထားနိင္ခဲ႔၇ပါ႔မယ္) ….ဒီလို လႊတ္ခ်ထားနိင္ေအာင္ ..မိမိစိတ္ကို ဒုန္းဒုန္းခ်ပိုင္းျဖတ္ထားနိင္ေ
With Metta,
Kogyi Pauksa ( Sa-Lay )
